NOTALARA DÖKÜLMÜŞ ŞİİRLER: LEYLİM LEY

 

‘’... Tam bu sırada kekik kokuları ve ince çıtırtılarla dolu havayı hafiften gelen bir saz titretti. Müzikle uğraşan ve bir müzik mektebinde vazifesi olan arkadaşım doğruldu. Kaşlarını çatarak dinlemeğe başladı. Yol amelesinin çadırı tarafından gelen saz ustaca çalınan bir meydandan sonra, susar gibi oldu ve bir erkek sesi o zamana kadar duymadığımız, fakat bize yabancı gelmiyen bir halk şarkısı söylemeğe başladı:

Döndüm daldan kopan kuru yaprağa

Seher yeli, dağıt beni, kır beni;

Götür tozlarımı burdan uzağa

Yarin çıplak ayağına sür beni

Aldım sazı çıktım gurbet görmeğe,

Dönüp yare geldim yüzüm sürmeye,

Ne lüzum var şuna, buna sormaya,

Senden ayrı ne hal oldum gör beni

Ayın şavkı vurur sazım üstüne

Söz söyleyen yoktur sözüm üstüne

Gel ey hilal kaşlım dizim üstüne

Ay bir yandan sen bir yandan sar beni

Yedi yıldır uğramadım yurduma

Dert ortağı aramadım derdime

Geleceksen bir gün düşüp ardıma

Kula değil, yüreğine sor beni

ve sazını, iki kuvvetli vuruştan sonra yanına bırakarak başını kaldırdı. Orada bulunanlardan birkaçı yaşa diye bağırdılar. O, gözlerini hiç kimsenin üzerinde durdurmıyarak, boşlukta dolaştırmağa başladı. Hafifçe tebessüm etmeğe de çalışıyordu.’’

SABAHATTİN ALİ (25 ŞUBAT 1907 – 2 NİSAN 1948) – SES (HİKAYELER-1937)

Leylim Ley; Sabahattin Ali'nin "Ses" adlı öyküsünde yer alan şiirdir. Zülfü Livaneli (20 Haziran 1946) şiiri besteleyip "Leylim Ley" ismiyle, 1975 tarihli “Eşkiya Dünyaya Hükümdar Olmaz” albümünde okumuştur. İlk kayıtta daha kısadır. Daha sonra ki kayıtlarda "Döndüm daldan kopan" mısrasıyla başlayan dörtlükte eklenmiştir. Bestede yer almayan, şiirin ikinci dörtlüğü ise; "Aldım sazı çıktım gurbet görmeğe" mısrasıyla başlayan dörtlüktür.

SABAHATTİN ALİ’YE ÖZLEMLE, ÖMER ZÜLFÜ LİVANELİ’YE SEVGİ VE SAYGIYLA

DENİZ DÜZGÜN